ภาษีมูลค่าเพิ่ม(VAT)

ภาษีมูลค่าเพิ่มได้นำมาใช้ในประเทศไทยตั้งแต่ปี พศ.2535 แทนที่ภาษีการค้า ภาษีมูลค่าเพิ่มเป็นภาษีทางอ้อมโดยเรียกเก็บจากการผลิต การขายสินค้าและการให้บริการซึ่งเป็นส่วนเพิ่มระหว่างยอดขายกับยอดซื้อ

การจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม

ผู้ประกอบกิจการขายสินค้าหรือให้บริการในประเทศที่มีรายรับมากกว่า 1.8 ล้านบาทต่อปีมีหน้าที่จดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม มีบางกรณีที่ผู้ประกอบการมีรายได้เกินกว่า 1.8 ล้านบาทแต่ได้รับยกเว้นไม่อยู่ในระบบภาษีมูลค่าเพิ่ม

การยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่ม ผู้ประกอบกิจการที่ได้รับยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่มตามกฎหมาย:
•	ผู้ประกอบกิจการขายสินค้าพืชผลทางการเกษตร สัตว์ไม่ว่ามีชีวิตหรือไม่มีชีวิต ปุ๋ย ปลาป่นอาหารสัตว์ ยาหรือเคมีภัณฑ์ที่ใช้สำหรับพืชหรือสัตว์ หนังสือพิมพ์ นิตยสาร หรือตำราเรียน
•	ผู้ประกอบกิจการจำหน่าย หนังสือพิมพ์ นิตยสาร หรือตำราเรียน
•	การให้บริการเช่น :   - การให้บริการขนส่งสาธารณะ   - การให้บริการรักษาพยาบาลของสถานพยาบาลทางราชการและเอกชน   - การให้บริการการศึกษาของสถานศึกษาของทางราชการ สถานศึกษาตามกฎหมายว่าด้วยสถาบันอุดมศึกษาเอกชน หรือโรงเรียนเอกชนตามกฎหมายว่าด้วยโรงเรียนเอกชน   - การให้บริการประกอบโรคศิลปะ การสอบบัญชี การว่าความ   - การให้เช่าอสังหาริมทรัพย์
•	การให้บริการจัดแข่งขันกีฬาสมัครเล่นห้องสมุด พิพิธภัณฑ์ สวนสัตว์
•	การให้บริการตามสัญญาจ้างแรงงานการให้บริการของนักแสดงสาธารณะการให้บริการวิจัย หรือการให้บริการทางวิชาการ ซึ่งต้องมีลักษณะการประกอบกิจการตามที่กรมสรรพากรกำหนด

ฐานภาษีมูลค่าเพิ่ม
•	สินค้าและบริการที่นำเข้ามาในประเทศ: ได้แก่มูลค่าทั้งหมดที่ผู้ประกอบการได้รับหรือพึงได้รับจากการขายสินค้า / ให้บริการ รวมทั้งภาษีสรรพสามิต แต่ไม่รวมถึง 1)ส่วนลดหรือค่าลดหย่อน ที่ลดให้ทันทีในขณะขายสินค้า และต้องระบุส่วนลดไว้ในใบกำกับภาษี 2) ค่าชดเชยและเงินอุดหนุนตามที่อธิบดีกำหนด 3 ) ภาษีขาย และ 4) ประกาศอธิบดีฯเกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม ฉบับที่ 40 (ทั้งนี้มูลค่าของฐานภาษีให้หมายความรวมถึง เงิน ทรัพย์สิน ค่าตอบแทน ค่าบริการ หรือประโยชน์ซึ่งอาจคำนวณได้เป็นตัวเงิน)
•	การนำเข้าสินค้า: ฐานภาษีสำหรับการนำเข้า ให้ใช้ราคา C.I.F. + ภาษีสรรพสามิต + อากรขาเข้า ราคา C.I.F. คือ ราคารวมประกันภัย + ค่าระวาง (ขนส่ง)  ซึ่งอาจถือตามราคาที่กรมศุลกากรกำหนด
•	การส่งออกสินค้า: ฐานภาษีสำหรับการส่งออก ให้ใช้ราคา F.O.B + ภาษีสรรพสามิต + ภาษีอื่น ๆ + ค่าธรรมเนียมอื่น ๆ แต่ไม่รวมอากรขาออก ราคา F.O.B. คือ ราคา ณ ด่านศุลกากร ไม่รวมค่าขนส่ง และประกันภัย

อัตราภาษีมูลค่าเพิ่ม ปัจจุบันอยู่ที่อัตราร้อยละ 7.0 อัตราร้อยละ 0 ใช้กับสินค้าและบริการดังนี้ :
•	การส่งออก
•	การให้บริการที่กระทำในราชอาณาจักร และได้มีการใช้บริการนั้นในต่างประเทศ. การให้บริการขนส่งระหว่างประเทศโดยอากาศยาน หรือเรือเดินทะเลที่กระทำโดยผู้ประกอบการที่เป็นนิติบุคคล
•	การขายสินค้าหรือการให้บริการกับกระทรวง ทบวง กรม ราชการส่วนท้องถิ่น หรือรัฐวิสาหกิจตามโครงการเงินกู้หรือเงินช่วยเหลือจากต่างประเทศ ทั้งนี้ เฉพาะกรณีที่เป็นไปตามหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขที่อธิบดีกำหนดโดยอนุมัติรัฐมนตรี
•	การขายสินค้าหรือ การให้บริการกับองค์การสหประชาชาติ ทบวงการชำนาญพิเศษของสหประชาชาติ สถานเอกอัครราชทูต สถานทูต สถานกงสุลใหญ่ สถานกงสุล ทั้งนี้ เฉพาะการขายสินค้าหรือการให้บริการที่เป็นไปตามหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขที่อธิบดีกำหนด
•	การขายสินค้าหรือการให้บริการระหว่างคลังสินค้าทัณฑ์บนกับคลังสินค้าทัณฑ์บนหรือระหว่างผู้ประกอบการกับผู้ประกอบการที่ประกอบกิจการ อยู่ในเขตปลอดอากรไม่ว่าจะอยู่ในเขตเดียวกันหรือไม่ หรือระหว่างคลังสินค้าทัณฑ์บนกับผู้ประกอบการที่ประกอบกิจการอยู่ในเขตปลอดอากร ทั้งนี้ เฉพาะการขายสินค้าหรือการให้บริการที่เป็นไปตามหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขที่อธิบดีกำหนด

วิธีการทางบัญชีสำหรับภาษีมูลค่าเพิ่ม ผู้ประกอบการสามารถเลือกใช้เกณฑ์เงินสดหรือเกณฑ์สิทธิในการบันทึกบัญชีเพื่อเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม และไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้เมื่อเลือกวิธีใดวิธีหนึ่งแล้ว:
•	เกณฑ์เงินสด ; ภาษีมูลค่าเพิ่มจากการขายมีภาระต้องชำระเมื่อได้รับเงินจากการขายโดยหักออกจากภาษีซื้อเมื่อได้จ่ายชำระไป วิธีนี้มักใช้กับกิจการที่ให้บริการ เช่น ร้านอาหาร หรือ ภัตตาคาร ฯลฯ
•	เกณฑ์สิทธิ ; ภาษีมูลค่าเพิ่มจากการขายมีภาระต้องชำระเมื่อได้ออกใบกำกับภาษีโดยหักออกจากภาษีซื้อเมื่อได้รับใบกำกับภาษีซื้อเช่นกัน

หลักเกณฑ์ของกรมสรรพากรกล่าวไว้ว่าการขายสินค้าและให้บริการที่อยู่ในข่ายต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่มเมื่อเกิดเหตุการณ์อย่างใดอย่างหนึ่งดังนี้ :

• เมื่อได้รับสินค้า/หรือบริการแล้ว
• เมื่อได้โอนสิทธิครอบครองในสินค้านั้นแล้ว
• เมื่อได้ชำระค่าสินค้าหรือบริการนั้นแล้ว
• เมื่อได้ออกใบกำกับภาษีแล้ว

ใบกำกับภาษี ผู้ประกอบการจดทะเบียนโดยทั่วไป มีหน้าที่ต้องออกใบกำกับภาษีแบบเต็มรูป ให้แก่ผู้ซื้อสินค้าหรือผู้รับบริการ ซึ่งใบกำกับภาษีแบบเต็มรูปจะต้องมีรายการอย่างน้อยดังต่อไปนี้
•	คำว่า "ใบกำกับภาษี" หรือ “ใบเพิ่มหนี้ ใบลดหนี้” ในบริเวณที่เห็นเด่นชัด
•	ในกรณีที่ออกใบเพิ่มหนี้ หรือใบลดหนี้ ให้อ้างถึงเลขที่ของใบกำกับภาษีทุกครั้งและอธิบายถึงสาเหตุที่ต้องออก
•	ชื่อ ที่อยู่ และเลขประจำตัวผู้เสียภาษีอากรของผู้ขายสินค้าหรือให้บริการ
•	ชื่อ ที่อยู่ ของผู้ซื้อสินค้าหรือรับบริการ
•	หมายเลขลำดับของใบกำกับภาษีและหมายเลขลำดับของเล่ม (ถ้ามี)
•	ชื่อ ชนิด ประเภท ปริมาณและมูลค่าของสินค้าหรือของบริการ
•	จำนวนภาษีมูลค่าเพิ่มที่คำนวณจากมูลค่าของสินค้าหรือของบริการ โดยให้แยกออกจากมูลค่าของสินค้าหรือของบริการให้ชัดแจ้ง
•	วัน เดือน ปี ที่ออกใบกำกับภาษี

การยื่นแบบแสดงรายการและชำระภาษีมูลค่าเพิ่ม

ผู้ประกอบมีหน้าที่ยื่นแบบแสดงรายการและชำระภาษีมูลค่าเพิ่มเป็นรายเดือนโดยใช้แบบฟอร์ม (ภ.พ. 30) ต่อกรมสรรพากรภายใน 15 วันนับจากวันสิ้นเดือน ถ้าผู้ประกอบการจดทะเบียนมีสถานประกอบการหลายแห่ง การยื่นแบบแสดงรายการภาษีและการชำระภาษี ให้แยกยื่นและชำระเป็นรายสถานประกอบการ ทั้งนี้ เว้นแต่ผู้ประกอบการจดทะเบียนจะยื่นคำร้องต่ออธิบดี ขออนุมัติยื่นแบบแสดงรายการภาษีและชำระภาษีรวมกัน ณ ที่ว่าการอำเภอท้องที่แห่งใดแห่งหนึ่ง กรณีการให้บริการที่กระทำนอกราชอาณาจักรและได้มีการใช้บริการนั้นในประเทศผู้ประกอบการต้องยื่นแบบฟอร์ม (ภ.พ. 36) และชำระภาษีมูลค่าเพิ่มแทน

การขอคืนภาษีมูลค่าเพิ่ม

ในกรณีที่มีเครดิตภาษีที่เหลืออยู่ในแต่ละเดือนภาษี (ภาษีซื้อมากกว่าภาษีขาย) ให้ผู้ประกอบการจดทะเบียนมีสิทธิขอคืนเป็นเงินสดหรือนำไปชำระภาษีมูลค่าเพิ่มในเดือนถัดไปได้ ใบกำกับภาษีซื้อสามารถนำมาใช้หักภาษีขายได้ภายใน 6 เดือน อย่างไรก็ตามผู้ประกอบการจดทะเบียนมีสิทธิยื่นคำร้องขอคืนภาษีภายในสามปีนับแต่วันพ้นกำหนดเวลายื่นแบบแสดงรายการภาษีสำหรับเดือนภาษีนั้นในบางกรณีภาษีซื้อไม่สามารถนำมาขอคืนได้เช่นค่ารับรอง แต่สามารถนำภาษีซื้อมาหักเป็นรายจ่ายในการคำนวณภาษีเงินได้นิติบุคคล

สอบถามข้อมูลเพิ่มเติ่ม กรุณา ติดต่อเรา.

ขึ้นสู่ด้านบน ˆ